Who Needs Tragedies :: Zobacz temat

Edward Cullen · Wysłany: 2009-06-26, 17:16 **Pink.**

Pink (również jako P!nk), właściwie Alecia Beth Moore (ur. 8 września 1979 w Doylestown) – amerykańska piosenkarka i autorka tekstów.

Rozgłos zdobyła na początku stycznia 2000 roku. Tworzy muzykę z gatunku pop rock, choć w początkach działalności muzycznej jej utwory wpisywały się w nurt muzyki R&B. Zaczynając swoją karierę muzyczną, wzorowała się na jednej ze swoich idolek, Madonnie; preferuje również takich wykonawców, jak Jimi Hendrix, Billy Joel, Guns N' Roses, Green Day i Aerosmith
Na początku śpiewała chórki w rapowym zespole Scratch N' Smoove, a w piątkowe wieczory przesiadywała w klubach, głównie w Philly's Club Fever. Tam właśnie odnalazł ją łowca talentów i zwerbował do zespołu, którym zainteresowała się wytwórnia LaFace.
Wkrótce Pink rozpoczęła karierę jako piosenkarka rhythm and bluesowa i w tym stylu muzycznym powstał jej pierwszy album zatytułowany Can't Take Me Home. Wydawnictwo to osiągnęło status podwójnej platynowej płyty, a pochodzące z niego single – "Most Girls", "There You Go" i "You Make Me Sick" – zajmowały wysokie miejsca na listach przebojów w Stanach Zjednoczonych, Australii i Wielkiej Brytanii. W 2001 roku Pink wraz z Christiną Aguilerą, Lil' Kim oraz Myą wykonały cover piosenki grupy LaBelle pt. "Lady Marmalade". Piosenka ta znalazła się na oficjalnej ścieżce dźwiękowej do filmu "Moulin Rouge!" i okazała się wielkim przebojem, co przyniosło Pink pierwszą nagrodę Grammy oraz MTV Video Music Award.

Druga płyta Pink, zatytułowana M!ssundaztood, zawierała bardziej rockowe utwory i w założeniu miała zmienić image artystki łączonej dotychczas wyłącznie z muzyką popularną. Album odniósł ogromny sukces, a piosenki "Don't Let Me Get Me", "Just like a Pill" czy "Get the Party Started" osiągały pierwsze miejsca na listach przebojów w wielu państwach i były jednymi z najczęściej słyszanych piosenek w radio. Dużą popularność zdobyła też bardziej zaangażowana piosenka "Family Portrait", opowiadająca historię dysfunkcyjnej rodziny wokalistki. Teledysk do utworu "Get the Party Started" został uhonorowany nagrodami MTV Video Music Award. Latem 2003 roku Pink do spółki z Williamem Orbitem nagrała piosenkę do filmu "Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość" pod tytułem "Feel Good Time". W samym filmie wystąpiła w roli epizodycznej.

Try This – trzecia płyta Pink, wydana w czwartym kwartale roku 2003, zawierała piosenki zdecydowanie z pogranicza rocka i muzyki pop. Pomimo mniejszej w porównaniu od poprzednich wydawnictw popularności w USA, płyta odniosła stosunkowo duży sukces w Europie, a piosenka "Trouble" przyniosła piosenkarce drugą nagrodę Grammy. Płyta powstała z pomocą między innymi Tima Armstronga, wokalisty grupy Rancid, oraz Lindy Perry, niegdyś szefowej formacji 4 Non Blondes, obecnie cenionej kompozytorki wielu przebojów. Amstrong był współkompozytorem i producentem ośmiu utworów na płycie, natomiast trzy utwory napisała Linda Perry, z którą Pink współpracowała już przy poprzednim krążku, M!ssundaztood. Ostatecznie z krążka wydano trzy single – prócz "Trouble" także "God Is a DJ" oraz "Last to Know".

Czwartą płytą Pink jest wydana w 2006 roku "I'm Not Dead". Znaleźć na niej można między innymi piosenkę krytykującą politykę i osobę prezydenta USA, George'a Busha ("Dear Mr. President"), oraz umieszczoną jako ukrytą ścieżkę piosenkę "I Have Seen the Rain", którą wokalistka wykonuje wspólnie ze swoim ojcem. Singlami promującymi ten album były: "Stupid Girls", "Who Knew", "U + Ur Hand" oraz "Nobody Knows", które odniosły sukces zaraz po ukazaniu się.

Z końcem października 2008 roku premierę miała piąta płyta wokalistki, zatytułowana "Funhouse". Na piosenkę promującą płytę wytypowano "So What" – utwór, który okazał się wielkim hitem. Drugim singlem z płyty został "Sober", którego premiera odbyła się 25 listopada 2008 roku, zaś trzecim – "Please Don't Leave Me", z premierą 31 stycznia roku 2009.

Koffam wszystkie piosenki *__*